Terug Ieder Uur in Thailand is een Gelukkig Uur! 18-09-2005 ‘Amazing Thailand’ is omgedoopt in ‘Every Hour in Thailand is Happy Hour’ De nieuwe officieele slogan voor Thailand! Het groene seizoen in Phuket: Tropische regenbuien - rood gekleurde watervalletjes van de afgegraven heuvels - de natuur barst bijna uit haar voegen – scootersrijders in doorzichtige dunne plastic cape, min of meer een condoomverpakking , moeder en kind delen er eentje -banananenbladeren als paraplu ennnn gelukkig geen dengue mug gezien! Vijf weken impressies van Phuket: Heerlijk Thais gegeten – elke week een dag of twee rondgetoerd met de auto – phuket uitgebreider bekeken – helemaal verliefd geworden op het oudste gedeelte van Phuketstad, prachtige authentieke huizen en winkels waar echt van alles te koop is wat je niet in een supermarket kan kopen – genoten van het winkelen in een luxe winkelcentrum incl. supermarket - gezellige, aardige mensen – ze hebben heel hard gewerkt – mooi gerestaureerde gebouwen en prachtig nieuw aangelegde voetpaden langs het strand –Phang Nga baai prachtig ankergebied - veel gelezen o.a. het boek “ buigzaam als bamboe “ van Sjon Hauser, geeft een goed beeld over Thailand - Katabeach nu de lage kant van het eiland weer bezocht - voelde bijna net als thuiskomen - prachtige branding - nu geen aantrekkelijke ankerplek ivm de westelijke winden in het natte seisoen - wachttorens en rode vlaggen op het strand - meer toeristen! Klussen geklaard: watermaker kapot - draadje verschroeid door lekkage - filters iewat slordig verwisseld -gesoldeerd - petje voor edje! - brood in de oven afgebakken, zo kan het ook – eindeloos yoghurt maken op de NZ’s manier, ideal voor ons - inlaatfilters van de airco/waterfilterschoongemaakt - koelkast en kombuis plus inhoud uitgesopt- banden met de chartermakelaars verstevigd - veel e-mails beantwoord-slome verbinding is het waard – spinnaker gerepareerd –buitenkussens gerepareerd en nieuwe, klittenband een uitvinding ipv ritsen plus een paar ned.vlaggen genaaid - rvs gepoetst - temperatuur zalig - net voorjaar! Phuket Race Week 28-31 juli: Worden we gevraagd om op een 40ft catamaran als bemanning mee wedstrijd te zeilen! Dit is m’n kans het ‘cat’gevoel te ervaren en zelfs Ed was snel overgehaald. De eerste dag een ‘may day’ over de marifoon terwijl het geen Boléro weer was. Een gecharterde zeilboot (een waarschip) had een rots, die net onder water lag, geraakt dus liep heel snel vol. Nederlandse stuurman(een oude bekende, bleek later op de wal) was een andere boot achterna gezeild ‘wat hij kan, kan ik ook’, realiseerde zich niet dat lokalen het gebied en eigen boot net even iets beter kennen. Erg zuur. De derde dag stond er een pittig windje(ww 25 kn) en hoe houdt een catamaran het aan de wind? Commando: Allemaal naar de hoge kant want de romp kwam anderhalve meter boven het water uit! Even later zagen we net voordat we zouden finishen een 36 voeter in slow motion omgaan. Spookachtig gezicht. Direct omgedraaid daar was geen discussie over ondanks dat we als eerste lagen. Gelukkig kwamen alle 9 bemanningsleden snel boven water, een zielig gezicht al die natte verschrikte koppies. Alleen de navigator was licht gewond, die was net binnen toen het gebeurde.De bemanning werd aan boord van de persboot gezet, de cat werd naar ondieper water gesleept en verloor dus al haar tuigage. Wij zijn op de motor gefinisht en rapport gemaakt. Zal de jury coulant zijn? Toch een zalige zeildag, soms heel spannend over ondieptes gezeild, zelfs met een cat was dat linke soep. De eigenaar zweette soms peentjes maar de navigator zei: ‘kan makkelijk’! Voor Boléro onmogelijk met haar 3,4 m diepgang. Vierde dag net voor de start weer zo’n pittig windje maar gelukkig voor de eigenaar kakte de wind wat in en eindigden we zeer relaxed als tweede. Alle vier dagen goed en fijn gezeild want onder spinnaker is het op een cat wel echt ‘kicken’ !Alleen aan de wind misten we allebei, het echte contact met het water zoals ik dat noem; kroelen met de golven. Resultaat: No.1 overall in de multi hull classe! Na de wedstrijden gezellige cocktailparties en twee dinnerbuffets in het Evason resort. Aan de regatta namen 40 schepen deel en waarvan de bemanningen genoten hebben van een zeer geslaagd, intiem en goed georganiseerd evenement. Ao Chalong – Langkawi: De te water geraakte Nederlander met vrouw en jongens aanboord van Boléro uitgenodigd en het hele ‘zink’ verhaal aangehoord, het schaamrood stond nog op z’n wangen! Gezellig weggespoeld met een wijntje. Het bleek dat we elkaar 15 jaar geleden voor het laatste tijdens een flevorace hadden ontmoet, natuurlijk tijdens een feestje op de wal. De tijd vliegt voorbij. 5 augustus, ons 30dagen visum was al een week verlopen dus de hoogste tijd om het anker op te halen om richting Langkawi te gaan. Maar natuurlijk niet voordat we het schip spic&span hebben gemaakt en de heerlijke vleeswaren plus andere lekkernijen ingeslagen te hebben die we moeilijk in Langkawi kunnen krijgen. In dagtochten via Rok Nok – dit keer een prachtige rustige ankerplek, in februari was het hier vreselijk – een paar kilo supergarnalen kado gekregen van een locale visser dus ja dan blijven we natuurlijk nog een paar dagen liggen – veel vis – witte maagdelijke stranden en weinig schelpen via Koh Lipi – zingende kinderstemmetjes aan het strand – wandeling naar onze ‘in het goede seizoen ankerplaats’ gemaakt – geen toeristen – gastvrij onthaald - het laatste biertje onderuit de kist gekregen en meegedeeld met de gefrituurde inktvis die ze stonden te bakken voor hun eigen lunch – nu een erg smal strand met heel veel plastic dus echt lager wal -naar de marina in Langkawi gezeild. Heerlijk zeilweer gehad met knoopjes tussen de 14 en18, 60 tot 90gr aan de wind, wat wil een mens nog meer! Gelukkig maar want de motor gaf witte rook, te hoge temperatuur en geen water uit het overloopje. Wat zal er nu weer aan de hand zijn? Het aanleggen op de motor gaf geen problemen – Car, we zijn weer thuis! Op deze manier zo tussen Phuket en Langkawi zeilen heeft echt z’n bekoring daardoor blijft het afwisselend, het is zo’n uitgebreid zeilgebied met z’n vele eilandjes en diversiteit aan mensen. Thailand is merendeels boeddhistisch en Langkawi merendeels moslim en het is een verademing hoe de mensen met elkaar, naast elkaar leven en erg respectvol naar elkaar zijn. Wij vinden het leven in beide gebieden erg relaxed. Aktie: Motor! De monteur is net een dokter, hij doet z’n stetescoop in zijn oren, beluistert zo de hele motor. In 14 dagen tijd is bijna iedere dag de hele motor op die manier beluistert, beklopt, nagelopen, gerepareerd waar nodig, het koelsysteem schoongemaakt,en de oliekoeler geserviced. Conclusie: in ieder geval twee kapotte kleppen. Bijslijpen etc.? Nee, 8 nieuwe kleppen bestellen bij de Volvo dealer in Singapore. En dan maar hopen dat de motor weer 15 jaar probleemloos blijft lopen. Wasmachine! Daar wachten we mee totdat we de kant opgaan. Wasvrouwtjes genoeg! Half oktober gaan we de wal om de boot van een nieuwe antifouling laag te voorzien en wat andere klussen die nog op ons klussenlijstje staan! Daar komt nooit een eind aan, altijd komt er wel weer wat voor in de plaats. En daarom is het nooit saai op een boot! Kuah - marina – Langkawi: 16 september. Inmiddels helemaal gewend aan het walleven en zijn aardig ingeburgerd. De fiets is veel in gebruik in en iedere dag 2x zwemmen. Overdag zijn we altijd wel met ‘iets’ in de weer en nemen de tijd om een boek te lezen. Ed leest voor uit een geleend verhalen boek over de Thais: ‘Man gaat naar het n/o van Thailand en ziet mensen buffelen in de rijstvelden. Ik jouw land kopen voor 250.000 Bat(5000 euro)en jij krijgt van mij 1000 t-shirts. Jij gaat naar Patong met je hele gezin en verdient binnen een maand 200.000 Bat aan de verkoop van je t-shirts. Grondoverdrachtspapieren worden in Bangkok getekend. Het hele gezin incl. oma en opa worden in een flatje van 4 bij 4 gestopt waarvoor de huur 3mnd door de nw grondeigenaar vooruit betaald wordt. Man gaat weg en hoe verloopt het leven van zo’n gezin? Na 5 mnd een klein deel van de t-shirts te hebben verkocht, Opa gaat dood, oma heimwee, vader weg, kinderen uit stelen, meisjes spelen de hoer en moeder knoopt de eindjes aan elkaar. De koper? Nergens meer te vinden! Is dit specifiek voor Thailand? Overal in de wereld gebeurt weleens zo iets dergelijks,denk ik. Te triest voor woorden, vind ik. Op een ochtend zitten we koffie te drinken in de kuip, komt er een boot binnen varen met een zeer vreemdsoortige mast. Zowel de boot als de bemanning zagen eruit alsof ze een lange reis achter de rug hadden gehad. Dat was inderdaad het geval, ze kwamen vanuit de Malediven naar Langkawi (1500nm) gezeild. Aan het begin van hun oversteek hadden ze rare golven gehad niet eens zulk slecht weer 40 knopen max. en dan begeeft hun achterstag het. Dus mast overboord en beschadigt de hele SB reling en vernielt de scepters. Na assistentie van een tanker, die dieselolie gaf, zijn ze terug naar de Malediven gemoterd en daar hebben ze met hulp van 6 Indische lassers een soort diamantvormig stellage gelast wat hun noodmast werd, ongeveer de ½ v/d normale mast hoogte. Toch hebben ze na 16 dagen Langkawi gehaald en dit met 2 kinderen, man en vrouw. Niets bijzonders vonden ze. Hij werkt in Singapore op een universiteit en zijn Hollandse vrouw op een research bureau . Na 3 dagen Langkawi waar ze diesel en proviand kwamen halen zeil/motorden ze verder naar Singapore nog 800 mijl, een fluitje van een cent. Het wordt steeds drukker in de marina, veel bekenden komen terug van familiebezoek en zo worden de happy hours weer gezelliger. Tijdens die uurtjes worden de sterke en minder sterke verhalen gedeeld, adviezen gegeven. De meeste boten worden nu gereed gemaakt voor of een oversteek naar Afrika of de rode zee. En wij? Wij blijven hier nog zeker een paar seizoenen. De boot is in november, december en januari een aantal weken verhuurd. Een paar dagen geleden een open ‘boot’ dag gehad voor resortmanagers om de sunsetcruises en dagtrips te promoten. Het wiel is draaiende en we hebben er alle vertrouwen in. We werken er hard aan om de website aktueel te houden, ‘tig’ foto’s uitgezocht. Houden de vingers aan de pols bij onze charterbrokers en redigeren teksten voor de charterbrochures in Thailand en Langkawi. Volgens Ed zijn we nu echt weer terug in ‘zaken’.