Terug
Teken van leven vanuit Phuket

17-07-2005

Terwijl het brood in de broodmachine aan het bakken is en ik de geur van vers gebakken brood opsnuif, tracht ik inspiratie te krijgen om je bij te ‘briefen’ over ons wel en wee.
Eerst de wee’s dan hebben we dat maar gehad!
Reparaties en preventief onderhoud gedaan. De motor loopt weer al een zonnetje dankzij MulderMotoren en een lokaal maleisisch mannetje. Geweldig om mee te maken hoe zij creatief/oplossingsgericht denken.
Een paar leuke voorbeelden: De kachel!
Heb je die nodig in Maleisië? Nee/Ja want om de zoveel weken laten we alle apparatuur, die we niet dagelijks gebruiken, draaien. Het bleek dat de kachel niets meer deed. Het binnen gedeelte waar de ventilator opstaat, was doorgeroest en de motor was kapot! Onderdelen niet meer te krijgen. Blikslagers bestaan hier nog echt en dat klusje werd met een nieuw stuk blik en een nieuwe motor met dezelfde ventilator erop voor 15 euro geklaard.
Aan de kapotte fans in het middenschip warden nieuwe stekker schakelaartjes gemaakt voor 1 euro. Normaal worden ze weggegooid en voor een nieuwe betaal je rond de 70 euro. Leuk toch!
Toerenteller van de motor hield er mee op.Ed had de draadjes aan elkaar gesoldeerd maar nada. Het oog van een kenner:Bout van 10mm verandert in een 13mm bout en het werkt weer!
Neco autopilot, geen onderdelen meer te krijgen dus warden er nieuwe contact borsteltjes gemaakt. Gelukkig lost en kan Ed ook zelf repareren. Watermaker stopte en na even terugdenken over het hoe en wat zou het kunnen zijn. Zekering was doorgeschroeid.
We laten ook nooit apparatuur draaien wanneer wij niet a/b zijn.
Hoe het is om water in je diesel te hebben dat weten we nu ook en ook dat is weer opgelost. Het is een zeilboot dus de zeilen hadden we net gehesen toen de motor ermee stopte. Ed was vergeten om een vleugelmoertje van de ontluchting goed dicht te draaien. Nobody is perfect!
Nog even een wasje draaien voordat we de trossen los gaan gooien! Een geratel-stopknop-gelukkig de klepopening aan de bovenkant-schone/natte was uit de trammel kunnen halen-trommel een paar graden uit het lood en de motor vastgelopen, dus een nieuwe klus voor Ed. Want Mieleservicecenter mailed dat er eentje in Singapore is!
Voorlopig de was naar de locale wasvrouwtjes brengen en laten de wasmachine even voor wat het is.
Hoogste tijd voor de ‘wels’!

Zalig om het ruime sop weer te kiezen in het gezelschap van onze vrienden,Anne en Errol, uit Nelson. De wind was deze trip soms teveel in de zak maar ach je kan ook niet alles hebben. Zeilvrienden hadden de trip Phuket-Langkawi een paar weken daarvoor gedaan-heel veel wind/geen wind.
In dagtrips van Langkawi naar Phuket is heel boeiend, iedere keer andere eilandjes aandoen, is een feest. Deze keer aan de oostkant ipv de westkant van het eiland ankeren ivm natte moeson. Met de regen valt het enorm mee. Natuurlijk giga tropische regenbuien met de daarbijbehorende harde wind maar tijdens onze trip niets.
Via Koh Lipi-heerlijk gezwommen in kristalhelder water- naar Koh Kradan. 270605 Heerlijk gezeild en 50 nmijlen staat erin het logbook.
Via Koh Muk waar Anne en Ed met helmen op, de Mozakot Cave zijn ingegaan, een tocht van 80 meter onder de rotsen door alleen met lw water te doen en via een zeer spannend dinghytochtje kwamen ze in een ‘hong’ terecht. Een Thaise binnenkamer, de muren worden door de rotsen gevormd en het daglicht stroomt via het open plafond naar binnen.Je komt eigenlijk in de krater van een vulkaan terecht. Het water is heldergroen, de kleur van een esmerald.
Naar Koh Ngai waar we voor een resort aan een boei konden liggen. Tijd voor een lunch aan de wal. Vielen met onze neus in de ned.boter. Wat bleek? Dit was de laatste tvopnamedag van een ‘terra incognito’ programma wat in zeven weken hier in de buurt was opgenomen en dat ergens in okt./nov. uitgezonden gaat worden in Nederland). Nee, ik vertel er niets over! Ik werd op m’n vingers getikt want ik had zomaar een ‘shooting’ schema gepakt en was dat uitgebreid aan het lezen totdat ik me er van bewust werd dat er schichtige blikken mijn kant op kwamen. Even later kwam de verantwoordelijke dame het ophalen, ze bood haar excuses aan maar het was ‘topgeheim’! En wij dachten dat het een schietschema was want we hadden die morgen horen schieten!
Een schitterend eiland met een adembenemend uitzicht. Lekker een dag eraan vastgeplakt en dat was wel zo handig. Ed en Anne wilden naar het sluitingsfeestje met 120 crew en een schitterend vuurwerk/vuurvreters na afloop en daar hebben ze zich uitstekend vermaakt.
Vanaf de boot was het ook een prachtig gezicht en iemand mag de ankerwacht houden! Met plezier, een prachtige sterrenhemel! Heerlijk even alleen. Errol lag al in Morpheus haar of zijn armen.
Van Koh Ngai naar PhiphiDon is 55 nmijl en onderweg zagen we een grote school dolfijnen, de eerste keer in de wateren rondom Phuket.
Voor het eerst aan land gegaan op Phi Phi Don, en ach wat is dit eiland zwaar door de tsunami getroffen. Het middengedeelte is helemaal leeg en het puin ligt opgestapeld om naar een klaarliggend schip gebracht te worden. Wanneer? We zagen geen schuivers/heftruckjes staan. Logostiek??? Wie het weet, mag het zeggen.
We konden zien dat er al hardgewerkt was en nog steeds wordt er hard gewerkt. De toeristen/japanse en vooral veel backpackers werden af en aangebracht naar de lokaties, die nog in takt zijn, voornamelijk de zijkanten van de baai.
We hebben met mensen gesproken en de één zei; in november gaan we beginnen met het opbouwen van het middengedeelte en een ander zei dat het nog wel drie jaar zou duren.
We zijn zeer onder de indruk en een spontane huilbui mag daar ook bij horen. Met de voormalige manager van een verwoest resort drinken we een biertje uit zijn koelbox, die wij graag aan hem betalen. Zijn vrouw maakt in haar eigen keukentje een heerlijke maaltijd voor ons klaar, ook aan haar betalen we ons deel. Van een uitkering hebben ze niet gehoord en zo komt ook hier Jantje splinter door de winter.
Aan dezelfde tafel zit een australiër, die hier al 6 jaar komt, heeft een longtailer laten bouwen en heeft die zeilklaar gemaakt. De mast en de zeilen van een optimist had hij vanuit Australië meegenomen! Wanneer hij er niet is, mag de locale visserman alleen de longtailer gebruiken. Net voordat het donker werd. Ed ga je meezeilen? Het wordt de maidentrip. Naam van de boot:Think it/ Do it!
En ze zeilden!
De volgende dag wilden we nog graag een uitgelopen kokosnoot bij het strand gaan planten en al peddelend kwamen we de schipper van de vorige dag met een hoosblik tegen. Wat was er gebeurd?
De swell was die nacht zo heftig geweest dat ‘Think it/ Do it’ gezonken was. Met vereende kracht is ze weer op het droge getrokken. Na een volgend zeiltripje, de zeilen er maar afhalen!
Genieten enorm, nadat we onze vrienden na 12 dagen op het vliegveld hebben afgezet, van onze vrijheid en het samen zijn. Niets moet, het mag gevoel! Zo nu en dan een autootje huren, het mooie eiland verder verkennen, nieuwe strandjes ontdekken-de zee roept ons altijd-prachtige brandingen.
We houden je op de hoogte! Mail je ons ook? We genieten er zo van!
Heb het fijn!

Lieve groet van Ed en Carla