Terug Suez kanaal 2007-05-02 Suez kanaal 2007-05-02 tot 7 We hebben het heel fijn in Abu Tig/El Gouna gehad, leuke mensen ontmoet. Vandaag 2 mei is het een mooi weatherwindow om door het Suez kanaal te gaan.Waarom? Wanneer we de wind keihard en pal op de kop krijgen, is het een ramp om door het Suez kanaal te varen. Het kan hier zo 30 tot 35kn waaien! Onze diesel tanken truc met de jerrycans volbracht zonder te morsen. In de marina stond wel een dieselpomp op de kade maar die was om de één of andere duistere reden gesloten. Heerlijk om weer te varen, te weinig wind om te zeilen dus motoren we richting de ingang van het Suez kanaal. Ongeveer 150nm te gaan, dat wordt een nachtje doorvaren. Onderweg zien we een grote schildpad lekker drijven en jagende dolfijnen.....veel vis in de buurt! Langs ‘tig’ olieplatformen varen we, dat heeft ook wel wat. Fijn dat er zo weinig wind staat want het kan hier spoken! Heel even waaide het 18kn maar dat was natuurlijk om ons even te plagen! De aanloop naar het begin van het Suez kanaal is geheel bebakend en wij blijven er net buiten, grote containerschepen varen ons voorbij, een erg indrukwekkend gezicht! We voelen ons zeer nietig naast zo’n joekel van een schip! Bij aankomst in Port Suez worden we, via de marifoon, welkom geheten door de Prince of The Red Sea Agent. Een tandloze matroos en mister goodmorning (hij kan alleen in het engels ‘goodmorning’ zeggen vandaar deze bijnaam) in een oranje t-shirt, in hun twee werkbootjes, maken voor en achter Boléro aan twee boeien vast. De procedures voor het meten met de Prince doorgenomen en weg was hij weer. Een uurtje later kwam een vervelende bijdehante kerel Boléro meten Hij had een hele speciale manier van meten, onder en boven water. De prijs zullen we later op de dag horen en die viel erg hoog uit. Ed de wal op want onderhandelen doe je natuurlijk niet door de marifoon! 14 uur hebben we geslapen! Daarna het overal aanwezige rode woestijnzand van de boot gespoten en liggen we nu te wachten op het vervolg. Onze visa verloopt de 5de dus het zou net kunnen maar ze zullen wel weer een truc verzinnen om ons extra te kunnen laten betalen. Een gedachte met een eigen leven.... De prijs werd ’s morgens via de marifoon doorgegeven en voldeed aan de verwachting! Bij anderen niet dus die gingen in discussie, wat een paar dollars scheelden. Uiteindelijk varen we rond 12.00 weg nadat onze loods a/b is afgezet. Met een zucht van verlichting varen we, in het zog van het laatste containerschip, het Suez kanaal in. De procedure is dat er altijd een loods aan boord moet zijn, die het schip bestuurt. Er is verplicht om in konvooi te varen en de snelste moet voorop en dat was Boléro! Het Suez kanaal heeft geen sluizen en per dag gaan er giga grote containerschepen doorheen, het kanaal is ongeveer 110nm lang. De kleinere schepen zijn verplicht om het kanaal in twee etappes te passeren. Om 20.00 wordt het kanaal door middel van een dikke ketting afgesloten en om 06.00 weer geopend. Het eerste gedeelte van het kanaal is 40nm lang en erg boeiend qua scenery....om de 10 meter zwaaiende militairen, verroeste oorlogsattributen, bevrijdingsgedenkteken, woestijn, meren tussendoor a la Panama. Wat ik het leukste vond dat een jongetje spontaan riep; Salaam en zwaaide enthousiast met twee armen. Loods Patrick is rustig en beschaafd en loodst Boléro mooi op tijd de baai in waar we moesten overnachten El Isma’ilya/Ismaïlia ligt halverwege het Suez kanaal en is een mooie stad met een mooie oude kern.....via de verrekijker konden we dat bekeken want wij mochten niet door het hek van de jachthaven omdat wij de volgende morgen weer vroeg door moesten gaan. Hoe laat komt de loods aan boord? ‘s Avonds laat kregen we het verlossende telefoontje van Captain Heepie,een tandloze en reuze aardige Agent. Om zeven uur de volgende morgen komt de loods a/b! Ed met nog een schipper stipt om 07.00 aan de wal, 8 uur geen loods, 9, 10.....een telefoontje: Het wordt 12.00 want er moet eerst een amerikaans konvooi door het kanaal heen! Het werd 12.00 geen loods! Om de wonden wat te verzachten, heb ik een heerlijke lunch gemaakt en hebben we dat met een wit wijntje weggespoeld. Het verjaardagsontbijtje was er per slot van rekening bij ingeschoten! Vandaag zal het wel niets meer worden om nu nog door te gaan. Ed ging even plat en ik zit lekker in de kuip te lezen, komt er plotseling een loodsboot langszij en dropt een loods...... Ed in no time in de kleren! Voor ons kon het nog net 14.00, de andere schipper had al afgehaakt. Een heel ander typje, deze loods Hamed. Een slijmbal, eerste klas en wanneer Ed even binnen was, echt irritant, bijna handtastelijk dus de rest van de tocht bewust afstand bewaard.Getverdegetver. Het tweede gedeelte is qua scenery ronduit saai en koud!! Voor de eerste politiepost.....druk telefoonverkeer...onverstaanbaar voor ons natuurlijk ....overleg met ed....vier sloffen sigaretten Marboro en nog wat extra muntjes, dat moet ik vanavond, wanneer ik terug rij, met de taxi bij de posten afleveren....ja? nee! Dan moeten we terug! En we waren notabene al een derde op weg en ja teruggaan vonden we geen optie. Okay, maar dan wel snel door en niet meer stoppen onderweg. Nee, we gaan door, bij iedere post......weer bellen of gebeld worden. Jeetje wat een toneelspeler! Hamed stond achter het stuurwiel, in z’n truitje, te bibberen als een juffershondje! Captain, you wheel! Nee, zegt Ed dat mag niet, de regel is: you wheel! Ach, er hangt nog een promo-windjack in de kast, lekker oranje en met Chivas erop! Oh da's mooi, ik hebben......Nice, boot name, nice! Daar zullen we eens overdenken of jij dat mag houden. Alles wilde hij wel hebben, zelfs de foto’s die hij binnen zag staan toen hij naar het toilet moest. Nee dus! Toen opeens vroeg hij om een biertje, Ed was binnen....slijm,slijm......Nee, we drinken geen bier tijdens het varen, mag niet van de schipper......slijm,slijm....hij hoeft het toch niet te weten!!! Ik had het echt met hem gehad, Ed geroepen en ben gaan koken. Basta voor allemaal een cola en een heerlijke pastamaaltijd! Sfeertje was wat ijzig maar het ontdooide al snel want we negeerden hem volkomen en hij koos eieren voor zijn geld! Vroeg liefjes aan Ed of hij in zijn boekje wilde schrijven over hoe goed hij wel was..... met bootstempel graag! Foto? Hij wilde met ons op de foto! Stuur die maar naar kantoor! Hij liet een fotoboekje zien waar hij met diverse kapiteinsvrouwen opstond en zijn handen, bijna net niet op de borsten! Wat een griezel! Inmiddels wist hij ook dat we geen MB sigaretten hadden maar LBtjes, veel lekkerder en veel duurder  Niet dus, de goedkoopste en de minst lekkere! Nee, het moesten MB’s zijn! Nee die hebben we niet! Dan extra geld! In het donker om 19.30, net op tijd, kwamen we in Port Said aan. De loodsboot opgeroepen, die langszij kwam. Voordat het zover was, stopte Hamed vlug de gebietste spullen in zijn tas waar uiteraard precies 4 sloffen sigaretten in pasten! Zijn collega’s mochten natuurlijk niets zien. Ed het geld gegeven, tellen, te weinig, een paar 1 biljetdollars erbij, ehhuh nog een beetje en nu wegwezen. Ja maarrrrr ook nog wat voor de mannen op de loodsboot: Cola en sigaretten! Alles op! Alleen softdrinks en een over de datum heen pakje sigaretten en nu weg wezen! Wat een gedoe, we hebben het even helemaal met de Egyptenaren gehad, wat een laaienlichters! In het pikdonker uit Port Said weggevaren , rondom en voor ons overal rode, groene, witte en gele lichten, wat heerlijk die radar! Om 21.00 hijsen we de zeilen.....op naar Kreta, 500nm noordelijker, heerlijk!