Terug Aankomst Malé/Malediven 2007-02-22 Aankomst Malé/Malediven 2007-02-22 Wat was het een feest om weer op zee te zijn.... Op 22 februari om 04.00 locale tijd (UTC + 5), het anker op 13 m diepte, bij het plaatsje Malé in de Malediven, in dat prachtige turqoise gekleurd water laten vallen. Onze oversteek vanaf Ao Chalong bay/Phuket/Thailand op 13 februari via de Sombrero pas/Nicobar eilanden (wat verboden gebied is) naar de Malediven zou volgens de GPS 1490 nm zijn. Een prima oversteek gehad, op log 1510nm in 9 dagen waarvan 18 motoruren. Zoals je ziet weinig motoruren terwijl dit gebied als een 'bijna geen wind' gebied bekend staat! In het begin moesten we rondom de eilanden bij Phuket motoren maar zodra we uit de luwte van de eilanden waren, konden we zeilen. Een aan de windse koers, een lekkerlopend windje, die weliswaar snel inkakte maar Boléro loopt zo’n 5 knopen bij een ww van 8 knopen! Savonds om 20.00 kakte de wind er echt uit en hebben we 18 uur moeten motoren voordat de wind weer opppikte. En ja toen werd het ene record na het andere verbroken, van 6kn SOG(snelheid over de grond) naar 7.25 en naar 8,5 per uur... Halve wind, ruime wind en plat voor het laken. Yankee uit daarna een paar dagen de gennaker op en uiteindelijk de yankee uitgeboomd en vlinderden we de indische oceaan over! De ware wind(ww) heeft gevarieerd van 1,2 tot 32 kn. Het laatste etmaal zelfs 204 nm gedaan met een perfecte wind, schitterende golven en de juiste zeilvoering, sog 10kn! Weliswaar stroom mee, echt weer het passaat wind gevoel. Schitterend met prachtige wolkpartijen en lange deiningen plus de bijbehorende golven. Het was echt genieten! Genoten van het kijken over de inmens zee, soms 3xdaags dolfijnen om en voor de boot, eentje draaide zelfs rondjes om haar witte buik te laten zien..zie je me wel. Ze kijken echt naar je en de grote hoeveelheid vliegende vissen stoven weg, zodra we in hun buurt waren, wat soms hele grappige capriolen met zich meebrachten waarvan ik spontaan in de lach kon schieten. Ed rook tijdens zijn avondwacht een echte vislucht.. dat zou weleens een walvis kunnen zijn geweest... De sterren gaven te weining licht om dat goed te kunnen zien, de maan kwam die nacht niet op. Een schitterende tonijn hebben we aan de haak geslagen...alleen vonden we het niet zo fijn dat tijdens het binnenhalen van deze vis opeens een groep dolfijnen aan kwamen zwemmen...ze keken even en zwommen gelukkig weer door.....een mooie vis was door één van hun magen gesplitst!-;) Happy hour werd met shasimi en een glaasje pinot grigio gevierd, het diner bestond o.a. uit een zalig gegrilde tonijnbiefstuk! Dat was smullen! Onze wachten, 4 uur op 4 uur af, liepen weer als vanouds en zo vertrouwd. Samen koffie drinken en eten plus tussendoor de nodige klusjes doen en heerlijk veel lezen. Genoten van de heldere nachten met zoveel sterren, De vallende sterren wensen waren nu even alleen voor Derek ;) Al met al een zalige oversteek, het was echt ‘de slagroom op de taart’, alleen val ik hier van af!;)